Τρίτη 30 Μαΐου 2017

Νυχτερινή Πορεία Κατά της Κουλτούρας του Βιασμού

ΚΑΛΕΣΜΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΔΗΜΙΟΥΡΓΊΑ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑΣ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΚΟΥΛΤΟΥΡΑΣ ΤΟΥ ΒΙΑΣΜΟΥ


Το βράδυ της Πέμπτης 25/5/17 έγινε απόπειρα βιασμού σε γυναίκα στην πλατεία Μικρασιατών Ρεθύμνου, από άνδρα ο οποίος την ακολούθησε από το μπαρ στο οποίο βρισκόταν προηγουμένως. Η ίδια είχε τα αντανακλαστικά να συντάξει κείμενο καταγγέλλοντας το περιστατικό. Δεν είναι η πρώτη φορά που ο συγκεκριμένος αποπειράται να βιάσει μία γυναίκα, καθώς έπειτα από την δημοσιοποίηση του περιστατικού και τις συζητήσεις που προέκυψαν φάνηκε ότι επανειλημμένα έχει παρενοχλήσει και αποπειραθεί να βιάσει αρκετές γυναίκες. Ο άνδρας αυτός έχει συγκεκριμένη τακτική: συχνάζει σε μπαρ όπου κοζάρει γυναίκες, τις παρακολουθεί γδύνοντάς τις με το πατριαρχικό γλοιώδες του βλέμμα. Άλλοτε τις πλησιάζει και παρεμβαίνει στα κορμιά τους αγγίζοντάς τις ή τις ακολουθεί αφότου αποχωρήσουν από τον χώρο.

ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΟ ΑΥΤΟΣ, ΑΛΛΑ ΕΙΝΑΙ ΑΠΟ ΤΙΣ ΛΙΓΕΣ ΦΟΡΕΣ ΠΟΥ ΚΑΤΑΓΓΕΛΕΤΑΙ ΔΗΜΟΣΙΑ ΜΙΑ ΑΠΟΠΕΙΡΑ ΒΙΑΣΜΟΥ ΣΤΟ ΡΕΘΥΜΝΟ.

Ελάχιστα είναι τα περιστατικά βιασμών καθώς και όσα προκύπτουν από την κουλτούρα του βιασμού τα οποία καταγγέλλονται δημόσια (κακοποιητικά βλέμματα, αγγίγματα χωρίς συναίνεση, επίμονα “φλερτ” παρά την άρνηση ή αδιαφορία, σφυρίγματα, “αστειάκια” στον δρόμο, κόρνες και αυτοκίνητα που σταματάνε δίπλα μας σε απομονωμένα μέρη, επιδειξιομανείς, ματάκηδες και λιγούρια που την παίζουν δημόσια). Όχι μόνο δεν καταγγέλλονται δημόσια αλλά ούτε και συζητιούνται στο πλαίσιο των διαπροσωπικών μας σχέσεων. Κάποιες φορές μιλάμε γι' αυτά έχοντας ενοχές που “προκαλέσαμε”, ενώ άλλοτε θυμό που δεν μπορέσαμε να απαντήσουμε όπως θα έπρεπε. Καθόλου σπάνιο επίσης δεν είναι, περιγράφοντας τέτοια περιστατικά παραβιάσεων και κακοποιήσεων να αστειευόμαστε, υποτιμώντας έτσι τη βία της πατριαρχίας που γεννά την κουλτούρα του βιασμού. Οι πρακτικές της κουλτούρας του βιασμού, φυσικοποιούνται, εμφανίζονται ως κανονικότητα και συνεπώς αορατοποιούνται. Έτσι, οι έμφυλες παραβιάσεις δεν γίνονται αντιληπτές ως μέρος της πατριαρχικής βίας, αλλά συχνά όταν δεν περάσουν απαρατήρητες και ασχολίαστες, ανάγονται στο ”προσωπικό”. Ως εκ τούτου ένας βιασμός αναγνωρίζεται ως τέτοιος μόνο όταν έχει υπάρξει διείσδυση και εκσπερμάτωση, αφού βέβαια επιβεβαιωθεί μέσα από την εξουσία της ιατρικής γνώσης.


Ο βιασμός είναι ένας από τους εξουσιαστικούς μηχανισμούς της πατριαρχίας. H πρακτική αυτή προϋποθέτει σώματα, έμφυλα δηλαδή υποκείμενα. Προϋποθέτει τουλάχιστον έναν κυρίαρχο στο πεδίο της έμφυλης αρένας. Ο βιασμός εκφράζει την ηγεμονία των προνομιούχων ανδρών, εκείνων που δικαιωματικά αισθάνονται ισχυροί και υπεύθυνοι να ''τιμωρούν'' τις παρεκκλίσεις· να περιφρουρούν την αρρενωπότητα βιάζοντας κακέκτυπα π.χ. άντρες με θηλυκότητα, καταδεικνύοντας έτσι τον ‘’ελλιπή’’ ανδρισμό τους και ενοχοποιώντας τους για την έκφραση του φύλου τους, τιμωρώντας τις γυναίκες, τις κόρες και τις ανιψιές τους, τις υπηρέτριες, τις πουτάνες, ή και μια περαστική, ξεσκίζοντας τα μέρη των σωμάτων τους, εκείνα που στις δυτικές τουλάχιστον κοινωνίες, τις κάνουν να μοιάζουν πιο ανίσχυρες από εκείνους. Ο βιασμός είναι η σωματική, ψυχική ηδονή, καθώς και ηθική ικανοποίηση των έμφυλων αστυνόμων.

ΓΙΑ ΕΜΑΣ ΕΙΝΑΙ ΞΕΚΑΘΑΡΟ: ΟΙ ΒΙΑΣΜΟΙ ΘΑ ΤΕΛΕΙΩΣΟΥΝ ΟΤΑΝ ΞΕΜΠΕΡΔΕΨΟΥΜΕ ΜΕ ΤΗΝ ΠΑΤΡΙΑΡΧΙΑ

Δεν έχουμε καμία απολύτως αυταπάτη ότι οι κρατικοί θεσμοί θα μας προστατέψουν από την κουλτούρα του βιασμού! Ίσα ίσα μέσα από τα δικαστήρια ενισχύεται αφού παίρνουν το μέρος των βιαστών, αθωώνοντας τους, αμφισβητώντας τα βιώματα μας και υπονομεύοντας την αξιοπιστία μας. Προφανώς μόνο μίσος τρέφουμε για κάθε μπάτσο που δεν μπορεί παρά να είναι σεξιστής, μιλιταριστής και εθνικιστής. Ο ρόλος τους είναι να διαφυλάσσουν, να αναπαράγουν και να ενισχύουν εξουσίες, προστατεύοντας τις κανονικότητες του έθνους και τον πυλώνα του, την πυρηνική ετεροκανονική οικογένεια και τους έλληνες πολίτες και καταστέλλοντας όλες/όλα/όλους όσες προσπαθούν να δημιουργήσουν αντιστάσεις απέναντι στην εξουσία που βιώνουν. Αντίστοιχα δεν περιμένουμε από καμία κρατική εξουσία να νομοθετήσει υπέρ μας, γιατί άλλωστε θεωρούμε πως και η δικαιοσύνη προστατεύει τους περισσότερο προνομιούχους, οι οποίοι είναι και οι εφευρέτες της.

Η πατριαρχία δεν νικιέται με πατριαρχία. Έχουμε κουραστεί με μάτσο άνδρες να αυτοαναγορεύονται σωτήρες και να διατίθενται ολόψυχα και παλικαρίσια να μας προστατέψουν με περίσσια τόλμη και ιπποτισμό από την έμφυλη βία την οποία δεχόμαστε. Δεν περιμένουμε και ούτε χρειαζόμαστε, τον πατέρα, τον σύντροφο, τον αδερφό ή τον φίλο μας να εγγυηθεί την ασφάλεια μας. Έχουμε απηυδήσει με εκείνους που μιλάνε σε εμάς για εμάς, μας ''συμβουλεύουν'' πως να κάνουμε κάτι ''σωστά'', και μας εξηγούν πράγματα τα οποία δεν γνωρίζουμε και τόσο ''καλά''. Δεν θα ανεχτούμε άλλο mansplaining* καθώς και καμία άλλη συμπεριφορά που ενέχει επίδειξη προνομίων.

Προκύπτει η ανάγκη να διαμορφώσουμε χώρους μέσα από τους οποίους, θα ενδυναμωθούμε, θα μοιραστούμε τα βιώματά μας(μονάχα αν τα θελήσουμε και νιώθουμε άνετα με αυτό), θα απαλλαγούμε από ενοχές και άσχημα συναισθήματα, θα συντονιστούμε, θα συνδιαμοφώσουμε και θα δράσουμε. Χωρίς ιεραρχίες (για να αποφύγουμε όσο το δυνατόν περισσότερο τις εξουσιαστές δυναμικές από τις οποίες έτσι και αλλιώς ασφυκτιούμε), με σεβασμό στην τοποθέτηση των βιωμάτων, συνειδητοποιώντας την θέση και τα προνόμιά μας σε σχέση με την άλλη/το άλλο/τον άλλον θέλουμε να υπάρχουμε και να μαχόμαστε.
Σας καλούμε όλες/όλα/όλους που έχετε βιώσει την έμφυλη βία να συλλογικοποιηθούμε, να οργανώσουμε την επανοικειοποίηση των δρόμων αυτής της πόλης και να αγωνιστούμε ενάντια στην κουλτούρα του βιασμού.

Τετάρτη 31/5/17, 20:00 , Στέκι Πολιτιστικών Ομάδων (Νικηφόρου Φωκά 82, Μακρύ Στενό)
Συζήτηση για την δημιουργία “πρωτοβουλίας κατά της κουλτούρας του βιασμού”
Παρασκευή 2/6/17, 00:00, προσυγκέντρωση στην πλατεία Μικρασιατών, Ρέθυμνο
Νυχτερινή Πορεία Κατά της Κουλτούρας του Βιασμού


Ματσό συμπεριφορές θα απομακρύνονται με συνοπτικές διαδικασίες από τον χώρο και δεν θα σπαταληθεί χρόνος από την διαδικασία για απάντηση σε πατριαρχικούς μύθους όπως αυτός του “γυναίκα βιαστή” ή του αντίστροφου σεξισμού ή σε επιχειρήματα “δεν είναι όλοι οι άνδρες ίδιοι”(το ξέρουμε, αλλά δεν είναι αυτό το ζήτημα).


*Mansplaining:Η διαδικασία μέσω της οποίας ένας άντρας, ‘εξηγεί’ σε μια γυναίκα/ένα υποκείμενο ένα θέμα που την/το αφορά άμεσα χωρίς ο ίδιος να γνωρίζει το θέμα ή να έχει προσωπική εμπειρία μ’ αυτό.
π.χ. όταν ένας άνδρας λέει σε μία γυναίκα/ένα υποκείμενο πως η εμφάνιση του ήταν ''κάπως'' προκλητική και καλό θα είναι για την δική του ασφάλεια να προσέχει, ή όταν υποδεικνύει σε τον ''κατάλληλο'' τρόπο δράσης και αγώνα!



ΦΥΛΟ ΚΑΙ ΦΤΕΡΟ
φεμινιστική – ΛΟΑΤΚΙ+ ομάδα

Κυριακή 28 Μαΐου 2017

ΡΕΘΥΜΝΟ : ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑ ΓΙΑ ΑΠΟΠΕΙΡΑ ΒΙΑΣΜΟΥ

Ρέθυμνο, βράδυ Πέμπτης 25-5-2017


Προχωρώντας στην πλατεία Μικρασσιατών, με ακολούθησε ένας άντρας. Καθώς ήμουν σε σημείο που δεν ήμουν ορατή (κάπου πίσω από τις κερκίδες), εμφανίστηκε μπροστά μου και άρχισε να με πιάνει. Τον έσπρωχνα και άρχισα να προχωρώ προς το κέντρο της πλατείας, καθώς εκεί υπήρχαν κάποια άτομα. Αυτός άλλαξε κατεύθυνση. Ο συγκεκριμένος τύπος, βρισκόταν πριν στο μαγαζί που βρισκόμουν και εγώ. Μάλιστα, πριν καιρό μέσα στο ίδιο μαγαζί του είχα πει χαρακτηριστικά “Σταμάτα να με κοιτάς, με ενοχλείς”, καθώς τα βλέμματά του ήταν τουλάχιστον χυδαία. Συζητώντας το περιστατικό με άλλα άτομα, ενημερώθηκα ότι ο συγκεκριμένος έχει ακολουθήσει επανειλημένως κορίτσια στο δρόμο. Ακολοθούσε κοπέλες, μέχρι να αρχίσουν να φωνάζουν για να απομακρυνθεί. Μάλιστα, σε μία περίπτωση έφτασε μέχρι το σπίτι της κοπέλας, απειλώντας ότι θα μπει μέσα. Το όνομά του εν-δυνάμει βιαστή είναι Αλά, είναι 31 ετών και εργάζεται σε κάποιο μαγαζί με πλακάκια.
Τα γεγονότα αυτά, δεν πρέπει να τα δούμε ατομοκεντρικά. Δεν έτυχε απλά. Δεν έχει να κάνει με το πόσο κάθαρμα είναι ο Αλά και ο κάθε Αλά. Η πατριαρχική κοινωνία είναι που καλλιεργεί τον κάθε βιαστή. Η πατριαρχική κοινωνία είναι που θα μας ρωτήσει
  • Καλά και εσύ τι δουλειά είχες μόνη σου στις ερημιές ?
  • Τι φορούσες ? Ήσουν προκλητική ?
  • Μήπως στο μπαρ του έδωσες δικαίωμα να περιμένει κάτι απο σένα ?
  • Μήπως ήσουν πιωμένη?
Ναι, θέλουμε να κυκλοφορούμε στις ερημιές με το πιο κοντό φόρεμα, έχοντας πιει 1 λίτρο ρακί και έχοντας φλερτάρει με όλο το μαγαζί! Αυτό σημαίνει τι? Οτι δίνουμε σήμα “Γάμησε με το αξίζω” ?? Ας κάνουμε ξεκάθαρο το αυτονόητο : Σε οποιαδήποτε περίπτωση βιασμού, απόπειρα βιασμού ή σεξουαλικής παρενόχλησης η ευθύνη είναι πάντα στο θύτη και στο σύστημα που τον γεννά. Η ευθύνη είναι στην κοινωνία που σιωπά. Η ευθύνη είναι στον τύπο που θεωρεί οτι εφόσον έχετε σχέση, είναι δεδομένο οτι θα κάνετε σεξ όποτε θελήσει. Η ευθύνη είναι στο αφεντικό που σε αναγκάζει να κεραστείς ποτό για να μην προσβληθεί ο πελάτης από την ενδεχόμενη άρνησή σου. Η ευθύνη είναι στη γειτονιά που θεωρεί “οικογενειακό ζήτημα” τον ξυλοδαρμό γυναίκας από τον άντρα της και κρατά στάση αναίμακτης ουδετερότητας. Η ευθύνη είναι στο δικαστήριο που αθωώνει τους κατηγορούμενος για ομαδικό βιασμό φοιτήτριας στην Ξάνθη και μάλιστα βάζει στο “ηθικό ειδώλιο” το θύμα, ψυχολογικοποιώντας τον ίδιο του το βιασμό.
Η έμφυλη βία δεν είναι προσωπική υπόθεση. Μας αφορά όλες και όλους. Γεννιέται από την πατριαρχία και μεγαλώνει με τη σιωπή.

Τη σιωπή αυτή θα σπάσουμε στο δρόμο – καμία εξουσία πάνω στα σώματά μας

Το παραπάνω κείμενο είναι βιωματικό και στάλθηκε στην ομάδα από την ίδια την γυναίκα λίγε μέρες αφότου συνέβη η απόπειρα. 

Κυριακή 19 Μαρτίου 2017

Το φύλο και φτερό σας καλεί στο πολύχρωμο-φεμινιστικό καφενείο
την τετάρτη 22/3/2017, ώρα 18:00, στο Στέκι Πολιστικών Ομάδων Ρεθύμνου.Με αφορμή το καφενείο, πέρα απο την οικονομική ενίσχυση της ομάδας μέσω του μπαρ, θα ανοίξει η πλούσια βιβλιοθήκη της η οποία είναι γεμάτη με φεμινιστική, ΛΟΑΤΚΙ επιστημονική και λογοτεχνική βιβλιογραφία.
Την ίδια στιγμή προσπαθούμε να δημιουργήσουμε όσο το δυνατό συχνότερα, ασφαλείς χώρους στους οποίους μπορούμε να υπάρξουμε ορατά, χωρίς να περιθωριοποιούνται και να αστεινομεύονται οι ταυτότητες μας, με σκοπό όχι να περιορίσουμε την έκφρασή μας σε συγκεκριμένο χώρο και χρόνο, αλλά θέλοντας να κάνουμε μια αρχή για ένα ουσιαστικό άνοιγμα στο δημόσιο χώρο, διεκδικώντας την ισότιμη ύπαρξή μας σ’ αυτόν. Έτσι λοιπόν είναι μια καλή ευκαιρία για όσα άτομα ενδιαφέρονται, να έρθουν να γνωριστούμε και να ανταλλάξουμε απόψεις.
Θα ακολουθήσουν οι προβολές:
-Moonlight (2016) στις 21:00
-Clouds of Sils Maria (2014) στις 23:00
****κακοποιητικές και παρεμβατικές, μάτσο συμπεριφορές θα απομακρύνονται απο τον χώρο με συνοπτικές διαδικασίες.

Πέμπτη 16 Μαρτίου 2017

Ενημέρωση για την αντισυγκέντρωση στις 18/3/17

Όπως πληροφορηθήκαμε από τοπικά ειδησεογραφικά μέσα, η εκδήλωση που προγραμμάτιζε η Εκκλησία ενάντια στην έκτρωση ακυρώθηκε. Τα μέσα αυτά πιθανολογούν ότι αυτό ήταν αποτέλεσμα του καλέσματος της φεμινιστικής - ΛΟΑΤΚΙ+ ομάδας Φύλο και Φτερό για παράσταση διαμαρτυρίας, έξω από το χώρο της εκδήλωσης. Από πλευράς μας χαιρόμαστε, παρόλο που δεν μπορούμε να είμαστε σίγουροι/ες/α για τον ακριβή λόγο ακύρωσης. Το κάλεσμα για συγκέντρωση αναβάλλεται, ωστόσο όπως σε αυτή έτσι και σε άλλες εκδηλώσεις – συγκεντρώσεις μισογύνικου, σεξιστικου, τρανσφοβικού, ομοφοβικού, φασιστικού, ρατσιστικού περιεχομένου θα μας βρουν απέναντι τους .

Σας καλούμε με τη σειρά μας, την ίδια ημέρα στις 12 μμ στο Δημαρχείο στη διαδήλωση που καλεί η Πρωτοβουλία έμπρακτης αλληλεγγύης στους πρόσφυγες -μετανάστες/στριες. Ως φεμινίστριες και λοατκι άτομα θεωρούμε ότι οι αγώνες ενάντια στις διακρίσεις και τις καταπιέσεις συνδέονται εξ'ορισμού. Για αυτό και θα παρευρεθούμε στη διαμαρτυρία, μοιράζοντας το υλικό το οποίο προοριζόταν για την αντισυγκέντρωση στους Τέσσερεις Μάρτυρες. Μετά το τέλος της πορείας θα ακολουθήσει μοιραστική στο πηγάδι στην Μεγάλη Πόρτα.

Φύλο και Φτερό

Φεμινιστική-Λ.Ο.Α.Τ.Κ.Ι.+ ομάδα



Τετάρτη 15 Μαρτίου 2017

ΑΝΤΙΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΣΤΗΝ ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΤΗΣ ΕΝΟΡΙΑΣ ΤΩΝ ΤΕΣΣΑΡΩΝ ΜΑΡΤΥΡΩΝ

                     

                         «Δεν είμαστε αναπαραγωγικές μηχανές του έθνους»


Η επιθυμία των γυναικών να ελέγχουν την αναπαραγωγή τους είναι πιθανόν τόσο παλιά, όσο και η ανθρώπινη ιστορία (Angela Davis).




     Κατά τη δεκαετία του 1970, αρκετά δυτικά κράτη συμπεριέλαβαν στη νομοθεσία τους το δικαίωμα στην έκτρωση. Αυτό ήταν αποτέλεσμα των πολυετών αγώνων του φεμινιστικού κινήματος των προηγουμένων δεκαετιών. Η νομοθετική αυτή τροποποίηση όμως δεν μείωσε τον έλεγχο που ασκούνταν στα γυναικεία σώματα. Κάθε χώρα υιοθέτησε διαφορετική νομοθεσία και επέβαλε τους δικούς της περιορισμούς. Συγκεκριμένα, στην Ελλάδα ο νόμος πλέον προβλέπει ορισμένες συνθήκες κάτω από τις οποίες νομιμοποιείται η έκτρωση. Παρόλο που δεν ασκούνται πια διώξεις κατά των γυναικών που επιλέγουν να κάνουν έκτρωση, υπάρχουν περιορισμοί που τις εμποδίζουν ή τις αποτρέπουν από τη διαδικασία αυτή. Ενώ η νομοθεσία προβλέπει την δυνατότητα για κάθε γυναίκα να πραγματοποιήσει έκτρωση σε ένα δημόσιο νοσοκομείο, στην πράξη αυτό ισχύει μόνο για ελάχιστες περιπτώσεις υψηλού κινδύνου με αποτέλεσμα οι γυναίκες να καταφεύγουν σε ιδιωτικές κλινικές, όπου οι υπηρεσίες που δέχονται είναι ανάλογες με το ποσό που καταβάλλουν. Συνεπώς οι οικονομικά ασθενέστερες είτε προβαίνουν σε επεμβάσεις που μπορεί να ενέχουν μεγάλο σωματικό κίνδυνο είτε αυτό δρα σαν αποτρεπτικός παράγοντας. Επιπλέον, στη νομοθεσία κατηγοριοποιούνται και ιεραρχούνται διάφοροι λόγοι για τους οποίους μια γυναίκα μπορεί να καταφύγει στην έκτρωση, καθιστώντας έτσι κάποιες παράνομες. (Εντός των πρώτων 12 εβδομάδων της κύησης σε κάθε περίπτωση. Εντός των πρώτων 24 εβδομάδων, αν υπάρχουν ενδείξεις σοβαρής ανωμαλίας του εμβρύου που επάγονται τη γέννηση παθολογικού νεογνού.Εντός των πρώτων 19 εβδομάδων, αν η εγκυμοσύνη είναι αποτέλεσμα βιασμού, αποπλάνησης ανήλικης, αιμομιξίας ή κατάχρησης γυναίκας ανίκανης να αντισταθεί. Χωρίς χρονικό περιορισμό, αν υπάρχει αναπότρεπτος κίνδυνος για τη ζωή της εγκύου ή κίνδυνος σοβαρής και διαρκούς βλάβης της σωματικής ή ψυχικής υγείας της, βεβαιωμένος από αντίστοιχο ιατρό (στην περίπτωση αυτή ο όρος "έκτρωση" χρησιμοποιείται σε διακοπή που συμβαίνει πριν την 24 η εβδομάδα). Επίσης σε αυτήν την κατηγορία εμπίπτει και η περίπτωση έκτρωσης εμβρύου με αποδεδειγμένα σοβαρές δυσλειτουργίες).

Τα πολλά παιδιά αποτελούν εγγύηση για τη μακροημέρευση του έθνους.

  
   Το κράτος ελέγχει τα σώματα των γυναικών δίνοντας ή αφαιρώντας το δικαίωμα τους στην έκτρωση, έτσι ώστε να εξασφαλίσει τη μακροημέρευση του έθνους. Προτού “νομιμοποιηθούν” οι εκτρώσεις, προβλεπόταν το δικαίωμα στην έκτρωση μόνο σε περιπτώσεις βιασμού, αποπλάνησης ανηλίκου, αιμομιξίας, βλάβης υγείας της εγκύου, πιθανότητες γέννησης παθολογικού παιδιού και διαταραχής της ψυχικής κατάστασης της εγκύου πιστοποιημένης από δύο ψυχιάτρους. Οι συγκεκριμένες αυτές περιπτώσεις, σε συνδυασμό με την ναζιστικού τύπου αιτιολόγηση της υπογεννητικότητας, αποδεικνύουν πως τα πολλά σωματικά, ψυχικά υγιή και φυλετικά άρτια παιδιά, αποτελούν εγγύηση για την διαιώνιση του έθνους-κράτους. Το κράτος αντιλαμβάνεται τις γυναίκες ως αναπαραγωγικές μηχανές της ίδιας του της ύπαρξης, αφού από πολύ νωρίς τους εμφυτεύει την πεποίθηση πως οφείλουν να γεννούν και καθορίζει τις ζωές τους, μετατρέποντας τες σε σεξουαλικά αντικείμενα. Οι αυξημένες υποχρεώσεις που επιφέρει η μητρότητα περιορίζουν τον κοινωνικό χρόνο των γυναικών, αποτρέποντας τες από την ενασχόληση τους με την ίδια τους την εαυτή και εμποδίζοντάς τες να πολιτικοποιηθούν ώστε να αποκτήσουν συνείδηση της καταπίεσης τους και να πολεμήσουν ενάντια στο έθνος και στην πατριαρχία.

Οφείλοντας οι γυναίκες να επιτελέσουν τον ρόλο της μητρότητας υποτάσσονται στις επιταγές του έθνους και της θρησκευτικής ηθικής που επικαλείται τη "φύση". Έτσι η αυτοδιάθεση των γυναικών πάνω στο ίδιο τους το σώμα χαρακτηρίζεται, όχι μόνο ως αντεθνική αλλά και ως ανήθικη στάση. Η πατριωτική και σεξιστική επιχειρηματολογία κατά των εκτρώσεων έχει την ανάγκη ηθικού ερείσματος το οποίο αντλεί από την εκκλησία και την ορθοδοξία. Η εκκλησία από τη μία τάσσεται έντονα ενάντια στην έκτρωση, ενώ την ίδια στιγμή κρατά την ίδια στάση απέναντι στην καθιέρωση της σεξουαλικής διαπαιδαγώγησης στα ελληνικά σχολεία, με αποτέλεσμα από τη μία την επιδίωξη αφαίρεσης του δικαιώματος της αυτοδιάθεσης του σώματος της γυναίκας και από την άλλη, την απόλυτη άρνηση να μάθουν τα παιδιά να συμπεριφέρονται στα σώματα των ίδιων και των άλλων με σοβαρότητα, υπευθυνότητα και σεβασμό. Την ίδια στιγμή η εκκλησία συμμετέχει ενεργά στη συζήτηση περί “αφανισμού του ελληνικού έθνους” υποστηρίζοντας ότι η έκτρωση είναι φόνος. Με αυτόν τον τρόπο, αφενός στοχεύει στην ενοχοποίηση και τον εκφοβισμό των γυναικών, υπενθυμίζοντας τους ότι η αμαρτία που διαπράττουν επιδέχεται τιμωρίας και αφετέρου, έρχεται να προστατεύσει το έθνος από την απειλή της υπογεννητικότητας.

Το ηθικό αυτό έρεισμα επικυρώνεται και νομιμοποιείται από την κυρίαρχη, ανδροκρατούμενη επιστήμη, η οποία με τη σειρά της έρχεται να το ορθολογικοποιήσει, θέτοντάς το σε μια πιο "αξιόπιστη" και "έγκυρη" βάση. Cis ετεροφυλόφιλοι, έλληνες, άντρες και ελληνίδες μισογύνηδες, γυναίκες, θρησκόληπτες, επιστήμονες τονίζουν από την πλευρά τους τους κινδύνους που προκαλούν οι εκτρώσεις, τόσο στην ψυχολογική κατάσταση όσο και στα σώματά των γυναικών, ελέγχοντας τη σεξουαλικότητα και τα κορμιά τους, αποκόβοντας τες από την αυτοδιάθεση των ζωών τους.

Και ας μη ξεχνάμε ότι ανέκαθεν, οι επιστήμονες (ακαδημαϊκοί και γιατροί) ήταν αυτοί που συμπλήρωναν τα πάνελ των εκδηλώσεων υπέρ της ποινικοποίησης των εκτρώσεων χέρι χέρι με τους με παπάδες.

ΚΑΛΟΥΜΕ ΤΟ ΣΑΒΒΑΤΟ 18/3/2017 ΣΕ ΑΝΤΙΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΣΤΗΝ ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΠΟΥ ΔΙΟΡΓΑΝΩΝΕΙ Η ΜΗΤΡΟΠΟΛΗ ΡΕΘΥΜΝΗΣ ΚΑΙ Η ΕΝΟΡΙΑ ΤΕΣΣΑΡΩΝ ΜΑΡΤΥΡΩΝ ΜΕ ΤΙΤΛΟ «ΕΚΤΡΩΣΗ: ΤΡΑΓΩΔΙΑ ΚΑΙ ΤΡΑΥΜΑ Ή ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ;».

ΠΡΟΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΣΤΗΝ ΠΛΑΤΕΙΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΗΣ ΣΤΙΣ 16:00

ΚΑΤΩ ΤΑ ΞΕΡΑ ΣΑΣ ΑΠΟ ΤΑ ΚΟΡΜΙΑ ΜΑΣ!!

Φύλο και φτερό

Φεμινιστική /Λ.Ο.Α.Τ.Κ.Ι.+ Ομάδα  







*cis : άτομα των οποίων το φύλο (η έμφυλη ταυτότητα) και το σώμα «συνάδουν», ή καλύτερα, το τί φύλο εκφράζουν δεν πάει κόντρα στο τί φύλο πιστεύουν οι γονείς και η κοινωνία κ.ο.κ. ότι πρέπει να εκφράζουν, με βάση τα εξωτερικά χαρακτηριστικά του σώματός τους. Τα άτομα που δεν είναι cis ονομάζονται τρανς.